Stymulacja systemu taktylnego (łac. tactilis – dotykalny) jest koncepcją opartą na badaniach i doniesieniach naukowców, którzy łączą zachowanie człowieka z procesami zachodzącymi w jego mózgu. Metoda bazuje również na podstawowych założeniach neurologii, integracji sensorycznej oraz psychologii.

Neurosensoryczna Terapia Taktylna dr Swietłany Masgutowej jest rodzajem masażu, który pobudza oraz przygotowuje receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensoryczno-motorycznych pochodzących z otoczenia. Reguluje reakcje mózgu na informacje pochodzące ze skóry i mięśni. Normalizujące działanie, potwierdzone w pracy z dziećmi i dorosłymi, pozwala na łączenie Terapii Taktylnej z różnymi innymi technikami rehabilitacji, z masażami oraz stosowanie jej oddzielnie jako metodę relaksującą i wspierającą rozwój dziecka, a także pomocną w terapii osób dorosłych. 

Jest chętnie wykorzystywana do pracy pedagogicznej i terapeutycznej również z dziećmi z niepełnosprawnościami.

Masaż należy wykonywać na tyle delikatnie by był on przyjemny, a jednocześnie wystarczająco mocno, by terapeuta mógł wykorzystać jego pobudzające działanie. Ruchy dłoni powinny być spokojne, wolne i rytmiczne, a siła dotyku odpowiednio dostosowana do wieku pacjenta oraz do rodzaju receptorów, które terapeuta chce stymulować. By zaktywizować wolne zakończenia nerwowe skóry należy przeprowadzić lekki, stymulujący masaż naskórka i skóry właściwej. Uciski o średniej intensywności pobudzają receptory odbierające bodźce o niskiej częstotliwości. By stymulować głębsze struktury skóry właściwej i tkanki podskórnej należy wprowadzić techniki o silniejszym nacisku dłoni, dzięki któremu dochodzi do aktywizacji mechanizmu interakcji związków skóry z mięśniami, ścięgnami i kośćmi.

Stymulacja systemu taktylnego znajduje zastosowanie jako samodzielna terapia bądź jako uzupełnienie innych metod terapeutycznych. Jest to koncepcja wspierająca rozwój dzieci z różnego rodzaju zaburzeniami neurologicznymi czy zaburzeniami procesów integracji sensorycznej. Co więcej, terapię taktylną można stosować profilaktycznie, by zapobiec wystąpieniu nieprawidłowości rozwojowych w przyszłości (m.in. u niemowląt i dzieci należącej do tzw. grupy ryzyka okołoporodowego).

Wskazaniem do stosowania terapii taktylnej są:

• Nadwrażliwość na dotyk,
• Niewrażliwość na dotyk,
• Niewłaściwe napięcie mięśniowe,
• Zaburzenia świadomości ciała,
• Zaburzenia orientacji przestrzennej.

Neurokinezjologiczna Terapia Taktylna jest kierowana do dzieci z:

• Trudnościami w uczeniu się,
• Głęboką dysleksją i dysgrafią,
• Autyzmem, spektrum autyzmu lub zespołem Aspergera,
• Porażeniem mózgowym,
• Lękami i fobiami,
• Emocjonalną niestabilnością,
• Problemami z koncentracją,
• Zaburzeniami mowy,
• Nadpobudliwością psychoruchową,
• Opóźnieniami w rozwoju umysłowym.

Prowadzenie terapii taktylnej jest niewskazane, jeżeli u pacjenta występuje:

• Gorączka,
• Ostre stany zapalne i stany alergiczne skóry,
• Zapalenie węzłów chłonnych,
• Krwotoki lub tendencje do ich występowania,
• Skaleczenia skóry,
• Wszelkiego rodzaju zmiany dermatologiczne,
• Wczesny okres po złamaniach, skręceniach, zwichnięciach,
• Zapalenie i zakrzepica żył,
• Niewyrównane wady serca.

Cele i efekty Terapii Taktylnej:

• Kształtowanie świadomości kinestetycznej,
• Regulacja i normalizacja percepcji dotykowej,
• Równoważenie napięcia mięśniowego,
• Wspieranie procesów integracji sensorycznej,
• Wspieranie procesów poznawczych.